Jednostki wielowyrazowe to połączenia słów posiadające specyficzne własności semantyczne takie jak niekompozycyjność znaczeniowa, dekompozycyjność, przezroczystość i figuracja. Wieloletnie debaty językoznawcze sugerują, iż te własności warunkują warianty morfoskładniowe, w których dana jednostka może występować. W moim referacie rozszerzę te rozważania do koreferencji rzeczownikowej. Punktem wyjścia będzie hipoteza, według której wewnętrzne człony jednostki wielowyrazowej powinny pojawiać się w nietrywialnych łańcuchach koreferencyjnych z niskim prawdopodobieństwem. Kilka poprzednich prac wskazywało już na sporadyczność zjawisk koreferencyjnych w kontekście jednostek wielowyrazowych, lecz obserwacje te nie były poparte danymi liczbowymi. Tematem referatu będzie próba wypełnienia tej luki poprzez studium korpusowe dotyczące czasownikowych jednostek wielowyrazowych i koreferencji rzeczownikowej w języku francuskim. Wyniki w wysokim stopniu potwierdzają hipotezę, ale również ujawniają pewne tendencje związane z typami jednostek wielowyrazowych i tekstów, w szczególności z transkrypcją mowy.