Streszczenie (autorskie):

W czasie referatu zostaną przedstawione częściowe wyniki z przygotowywanej rozprawy doktorskiej, której tematem jest efektywna predykcja. Przez predykcję rozumie się tu działanie pewnej całkowitej obliczalnej funkcji, przyjmującej jako argument słowo binarne i zwracającej 0 lub 1. O predyktorze można myśleć jako o algorytmie zgadywania przyszłego zdarzenia na podstawie informacji o przeszłych zdarzeniach. W szczególności, interesować będzie autorów asymptotyczne zachowanie błędu predykcji rozumianego jako odległość Hamminga między prefiksami ciągu, który autorzy starają się przewidzieć, a odpowiedziami predyktora.

Na początku zostanie rozważona predykcja ograniczona do indywidualnych ciągów (przypadek deterministyczny). Zostanie przedstawionych kilka wyników dotyczących istnienia ciągów binarnych dla których:

1. dowolny predyktor nie ma granicy błędów,
2. każdy predyktor ma granicę błędów równą 1/2 i
3. nie istnieje predyktor optymalny.

Z punktu widzenia teorii obliczeń szczególnie interesujące są ciągi rekurencyjnie przeliczalne. Tam gdzie jest to możliwe, zostanie przedstawiona odpowiedź na pytanie o istnienie rekurencyjnie przeliczalnych ciągów o zadanych własnościach asymptotycznych predykcji. Na koniec zostanie zarysowana problematyka predykcji dla binarnych procesów stochastycznych (przypadek niedeterministyczny), ze szczególnym uwzględnieniem kontekstu algorytmicznej teorii losowości. Krótko zostanie przedstawione pojęcie losowości w sensie Martina-Loefa i zarysowane otwarte problemy związane z predykcją ciągów algorytmicznie losowych.

Streszczenie (autorskie):

Transcription factors (TF) regulate gene expression. TF binding affinity to its DNA motif might be affected by the methylation level of cytosines within that motif. The aim of this study was to verify the hypothesis that TFs would bind more likely to the hypomethylated motifs than to hypermethylated ones. This analysis was done with respect to glioma (brain tumour) grade: pilocytic astrocytoma (PA; grade I), diffuse astrocytoma (DA; grades II and III) and glioblastoma (GB; grade IV) from the Polish patients' samples. Firstly 283 transcription factors motifs in enhancers (distal regulatory regions) were identified and then the level of their methylation was calculated. As a result, some specific regulatory path is proposed that might be responsible for modulating the level of gene expression. This part of the analysis is also a first step for finding very specific genome modification responsible for glioma development. If so, selected DNA modifications would have to be validated by in vitro experiments in the future.

Streszczenie autorskie:

GPT-2 to najnowszy neuronowy statystyczny model języka autorstwa zespołu OpenAI. Statystyczny model języka to rozkład prawdopodobieństwa na tekstach, który może służyć do automatycznego generowania tekstów. W istocie GPT-2 okazał się zaskakująco dobrym generatorem semantycznie spójnych tekstów długości kilku akapitów, istotnie przesuwając granice tego, co uchodziło dotychczas za możliwe technicznie. Antycypując zastosowanie GPT-2 do generowania fake-newsów zespół OpenAI zdecydował się upublicznić tylko dziesięciokrotnie zredukowaną wersję modelu. W swoim wystąpieniu podzielę się refleksjami odnośnie GPT-2.

Streszczenie:
W referacie zaproponuję pewne ujednolicone podejście do paru różnych klas wartości gier kooperacyjnych, definiowanych jako wartości oczekiwane udziałów graczy w zyskach koalicji złożonej ze wszystkich graczy przy losowym porządku jej powstawania. Przy każdym uporządkowaniu gracz zachowuje pewną ustaloną część swego krańcowego wkładu w koalicję złożoną z niego oraz jego poprzedników w tym uporządkowaniu, a reszta wkładu idzie do wspólnej puli, która na koniec jest w jakiś sposób dzielona pomiędzy wszystkich graczy. Pierwsze wartości tego typu wprowadził Joosten, który założył, że każdy z graczy w każdej konfiguracji zachowuje ten sam procent swego krańcowego wkładu, a zawartość wspólnego worka jest dzielona równo między wszystkich; wartości otrzymywane w ten sposób to tzw. egalitarne wartości Shapleya. Zamierzam przyjrzeć się wartościom powstającym przy bardziej wyszukanych regułach zachowywania własnej części wkładu i dzielenia wspólnego worka. Gdy wspólna pula jest dzielona równo, a udział gracza w jego wkładach zależy tylko od jego miejsca w uporządkowaniu, otrzymujemy podklasę wartości proceduralnych. Gdy zaś jedno i / lub drugie jest wyznaczone przez (być może nierówne) wagi przypisane graczom, dostajemy rozmaite interesujące niesymetryczne uogólnienia.