Seminaria w Instytucie Podstaw Informatyki PAN

Streszczenie (autorskie):

Rozwój nauk informatycznych przyzwyczaił nas do rozumienia symboli jako dyskretnych elementów abstrakcyjnej struktury, na których wykonywane są formalne operacje. W ujęciu semiotycznym symbole są szczególnym rodzajem znaków, które funkcjonują w ramach systemu powiązań i których interpretacja wymaga znajomości reguł rządzących tym systemem. Patrząc z perspektywy procesów ewolucji języka i rozwoju językowego, wyłanianie się struktur symbolicznych oraz zdolności do posługiwania się nimi wiąże się z szeregiem podstawowych pytań. W naszym programie badawczym koncentrujemy się na tym, jak abstrakcyjne symbole kształtują się równolegle do zdolności wykonywania fizycznych akcji w świecie i w jaki sposób symbole mogą stać się regulatorami tych akcji. W celu ilustracji tych zależności, korzystamy z symulacji komputerowych, w których agenci koordynują swoje działania przy pomocy protokołu komunikacyjnego wyłaniającego się oddolnie w schemacie uczenia ze wzmocnieniem. Wskazujemy na założenia stojące u podstaw tego typu modeli i na istniejące trudności w modelowaniu wielorakich źródeł presji kształtujących strukturę języka. Prezentujemy wyniki własnych symulacji, ilustrujących a) wpływ historii interakcji na strukturę języka, b) związek dostępności kontekstu i wieloznaczności w komunikacji, c) rolę dialogu w koordynacji i strukturyzacji akcji w dynamicznym środowisku. Uzyskane wyniki pokazują złożoną naturę symboli, która wymaga komplementarności opisu na poziomie formalnej struktury i na poziomie dynamiki układu. Złożoność ta powinna znaleźć również odzwierciedlenie w projektowaniu i ewaluacji algorytmów sztucznej inteligencji przeznaczonych do interakcji z ludźmi.